چگونه برخی سلول ها تصمیم می گیرند که کدام ژن فعال شود و کدام ژن خاموش شود؟

برای بستگان سالم بیماران مبتلا به لوپوس اریتروماتوز سیستمیک(SLE)، تغییرات پیش درمانگاهی در واسطه های محلول ممکن است مبتلا شدن به بیماری را پیش بینی کند.

محققین دانشگاه اوکایاما در مطالعه ای جدید از ایجاد یک مدل in vivo جدید برای مطالعه تومورهای پانکراسی داکتال آدنوکارسینوما (PDAC) خبر داده اند. این مدل بر سلول های بنیادی پرتوان القایی متکی است.

ارسال یک سفینه سرنشین دار به مریخ به چیزی بیش از یک موشک قدرتمند نیاز دارد. آمادگی کاری هم چنین شامل این است که دریابیم طی یک ماموریت سه ساله چه اتفاقی برای بدن انسان می افتد. سازمان فضایی ناسا و انستیتو ویک فارست با استفاده از سلول های بنیادی انسانی به اندازه گیری اثرات تابش عمقی فضا روی بدن انسان خواهند پرداخت.

محققین چینی کشف کرده اند که آنزیم متابولیکی به نام AKR1B1 منجر به شکلی تهاجمی از سرطان سینه می شود. این مطالعه نشان می دهد که یک مهار کننده این آنزیم که در حال حاضر برای درمان بیماران دیابتی استفاده می شود، می تواند درمانی موثر برای این سرطان کشنده باشد.

مطالعه ای جدید نشان می دهد که نوع خاصی از متابولیسم که خاص سلول های سرطانی است، در زمان جنینی نیز وجود دارد و از بخشی به بخش دیگر جنین نیز متغیر است و بیشتر می توان آن را در نواحی از موجود مشاهده کرد که رشد طولانی مدت تری دارند.

محققین در دانشگاه میشیگان ثابت کرده اند که یک سطح خاص و عاری از آلودگی های زیستی به سلول های بنیادی مشتق از بالغین اجازه می دهد زنده بمانند و به انواع سلول های مختلف تبدیل شوند. این موفقیت سلول درمانی را یک گام دیگر به واقعیت نزدیک می کند.

سلول های ایمنی موسوم به سلول های دندریتی(DCs) به بدن کمک می کنند تا طیف وسیعی از تهدیدهای بالقوه از پاتوژن ها گرفته تا سرطان را حذف کنند اما همه این سلول ها به صورت یکسان نیستند.

محققین در مرکز پزشکی دانشگاه جورج تاون می گویند که مردان مبتلا به دیابت نوع یک می توانند با استفاده از بافت بیضه ای خودشان، دارای سلول های تولید کننده انسولین خاص خودشان شوند.

در یک موفقیت، محققین هاروارد کشف کرده اند که سلول های بنیادی بارگیری شده با ویروس هرپس می تواند برای هدف قرار دادن تخصصی تومورهای مغزی و کشتن سلول های سرطانی استفاده شود.

بازسازی یک ویژگی ذاتی حیات است. با این حال، پتانسیل بازسازی در بین گونه های مختلف متفاوت است، به نحوی که ماهی ها و دوزیستان قادر به رشد مجدد ضمائمی مانند اندام های حرکتی، دم ها، باله ها و ... هستند و پستاندارانی مانند انسان نیز قادر به احیای شکل و عملکرد طبیعی اندام هایشان نیستند.

محققین در دانشگاه های سان فرانسیسکو و وسترن ریورس، از ارگانوئیدهای مغزی برای شناسایی دلایل ریشه ای سندرم میلر-دیکر(MDS) استفاده کردند. این بیماری یک اختلال ژنتیکی نادر است است که موجب بدریختی های مغزی جنینی می شود.

یک تست خون ساده و اطلاعات پایه درمورد وضعیت پزشکی بیمار می تواند نشان دهد که کدام یک از بیماران مبتلا به سندرم میلودیسپلازی(MDS) می توانند از مزایای پیوند سلول های بنیادی استفاده کنند و چه شدتی از شیمی درمانی یا پرتوتابی پیش از پیوند می تواند بهترین نتایج را ایجاد کند.

سلول درمانی ممکن است به افرادی که در گردش خون در پاهایشان مشکل دارند کمک کند.

بسیاری از فرایندها و اعمال خودکار ما مانند رانندگی، صحبت کردن و ... را جزئی از فرایندی به نام یادگیری عمیق در حال افزایش است که به صورت خودبخود صورت می گیرد. محققین دانشگاه مونیخ از این فرایند برای تعیین مسیر تکوینی سلول های بنیادی خونساز استفاده کرده اند. در Nature Methods، محققین توضیح داده اند که چگونه نرم افزار آن ها نوع سلول آینده را بر مبنای تصاویر میکروسکوپی پیش بینی می کند.