ویروس زیکا(ZIKV) با ماشین سلولی کنترل کننده تقسیم سلولی تداخل ایجاد می کند و بیان صدها ژن که در تشکیل و تکوین نورون ها و آستروسیت ها دخیل هستند را تغییر می دهد.

محققین در مرکز سرطان جامع هارولد سیمونز دریافته اند که ژن BRCA1 برای بقای سلول های بنیادی خون ساز ضروری است. این یافته می تواند توضیح دهد که چرا بیماران مبتلا به جهش های BRCA1 زیاد در معرض خطر ابتلا به لوکمیا نیستند، زیرا سلول های بنیادی قبل از این که فرصت یابند به سرطان خونی تبدیل شوند، می میرند.

زمانی که یک بیمار علایمی از سرطان را نشان می دهد، از وی بیوپسی گرفته می شود، محققین بافت گرفته شده را در آزمایشگاه مورد بررسی قرار می دهند تا به پشت پرده ماجرا دست یابند. اما در مورد بیماری های قلبی مساله فرق می کند و با این روش نمی توان اطلاعات دقیقی بدست آورد.

درمانی جدید برای آسیب های نخاعی بیمارانی که همه عملکردهای حرکتی و حسی شان را زیر ناحیه آسیب دیده از دست داده اند، موجب شده است که این بیماران شش تا 9 ماه بعد از دریافت درمان در عملکردهای حرکتی شان بهبودی نسبی را حس کنند. این درمان شامل استفاده از بیش از ده میلیون از یک محصول سلول بنیادی به نام AST-OPC1 است.

پژوهشی بوسیله محققین در بیمارستان تحقیقات کودکان St. Jude سه تغییر ژنتیکی را شناسایی کرده است که به شناسایی کودکان بیمار در معرض خطر ابتلا به سرطان لوکمیای مگاکاریوبلاستیک حاد(AMKL) کمک می کند. این کودکان شانس این را خواهند داشت که از پیوند سلول های بنیادی آلوژن استفاده کنند.

بیماری های میتوکندریایی از نظر ژنتیکی ناهمگون است و طیف وسیع بالینی را در بین بیماران اراده می دهند. در بیشتر موارد تعیین کننده های ژنتیکی بیماری های میتوکندری، موتاسیون های هتروپلاسمی DNA‌میتوکندریایی(mtDNA) است.

اختلالات و ضعف شنوایی یکی از شایع ترین نقص های مادرزادی است که معمولا درمان قطعی برای آن وجود ندارد.

موفقیت های اخیر در زمینه ریکاوری عملکردی حاصل از پیوندهای پیش ساز گیرنده نوری در شبکیه مختل شده، بویژه در مورد استفاده از سلول های بنیادی جنینی و سلول های بنیادی پرتوان القایی، توجه زیادی را به خود جلب کرده است.

مشکل اصلی در سلول درمانی، خطر تومورزایی سلول های بنیادی تمایز نیافته است که بعد از پیوند باقی مانده اند.

برخلاف شیوع زیادی بیماری های معدی، مدل های مناسب زیادی برای مطالعه اپی تلیوم ناحیه فوندوس معده انسان وجود ندارد.

محققین در مطالعه ای جدید، توانایی بازسازی کنندگی سلول های مشتق از بند ناف انسانی در درمان Spina bifida در رحم را مورد ارزیابی قرار داده اند.

امروزه، سکته معمولا منجر به ناتوانی های دائمی می شود، اما شاید در آینده ای نه چندان دور، مغزهای آسیب دیده از سکته با جایگزین کردن سلول های مرده با سلول های زنده و نورون های سالم قابل ترمیم باشند.

محققین در کالج پزشکی دانشگاه سین سیناتی توانسته اند نانوذره های RNAی چند عملکردی را تولید کنند که می توانند درمان های موجود برای بیماران مبتلا به سرطان سینه را موثرتر کنند.

هدف قرار دادن یک پروتئین خاص ترمیم کننده DNA در مغز می تواند راهی موثر برای درمان نوعی تهاجمی از سرطان مغز باشد.

محققین راه جدید و سریع تری را برای شناسایی موقعیت و سرنوشت سلول های بنیادی منفرد شناسایی کرده اند. درک سرنوشت سلول های بنیادی می تواند به محققین برای ایجاد سلول درمانی های موفقیت آمیز کمک کند.