محققین در مرکز پزشکی بوستون گزارشی مبنی بر طراحی تست تصویربرداری قلبی جدیدی ارائه کرده اند که می تواند تعیین کند آیا بیماران مبتلا به آمیلوئیدوز قلبی می توانند بعد از پیوند سلول های بنیادی زنده بمانند یا خیر. این امر از طریق آنالیز نتایج الکتروکاردیوگرام های مربوط به بیماران صورت می گیرد. این یافته ها می تواند روشی که دکترها از آن برای پیش بینی سود بردن بیماران از سلول های بنیادی استفاده می کنند، تغییر دهد.

پیشرفت های اخیر در زمینه طب بازساختی بیشتر به دنبال رویکردهای جدید برای درمان بیماری های صعب العلاج بوده است.

سلول های بنیادی کلیوی اگر به طور مناسبی استفاده شوند قادر به ترمیم کردن آسیب های کلیوی خواهند بود.

پزشکان و محققینی که به دنبال استفاده کارامدتر و ایمن تر از پیوند خون بند ناف برای بیماران مبتلا به لوکمیا و لنفوما هستند، اخیرا یافته های جدیدی را گزارش کرده اند که نشان می دهد که این منبع سلولی می تواند گزینه درمانی موثری برای بسیاری از بیماران باشد.

پروفسور مارتین فوزنگر در ETH بازل، سلول های بتای مصنوعی را با استفاده از رویکرد مهندسی مستقیم تولید کرده است. این سلول های بتای مصنوعی می توانند همانند سلول های طبیعی غلظت گلوکز خون را سنجیده و با تولید انسولین کافی، سطح آن را به طور موثر پایین بیاورند.

محققین در IRB بارسلونا در مطالعه ای که اخیرا در Nature به چاپ رسانده اند خیر از شناسایی سلول های شروع کننده متاستاز با استفاده از یک مارکر خاص به نام CD36 داده اند.

سلول های بنیادی، سلول های تمایز نیافته ای هستند که پتانسیل تمایز به بسیاری از سلول های بدن را دارا هستند و می توانند نقش مهمی را در تحقیقات و درمان بازی کنند. به همین دلیل مطالعه و یا فراهم کردن شرایطی برای رشد سلول های بنیادی در آزمایشگاه از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.

در حالی که یک مسیر متابولیک خاص، پتانسیل آهسته کردن فرایند پیری را نشان داده است، مطالعه ای جدید نشان داده است که این مسیر در ایجاد سرطان مغز نیز دخیل است.

چندی پیش خلاصه ای از نتایج بدست آمده از یک مطالعه در 58 مین نشست انجمن هماتولوژی آمریکا ارائه شد که حاکی از این بود که داروی سرطانی ibrutinib می تواند مشکلات بعد از پیوند سلول های بنیادی را حل کند.

تومورهای معده بوسیله سلول های خاص در معده ایجاد می شوند که به اعصاب سیگنال می دهند استیل کولین بیشتری بسازند.

مطالعه اختلالات عصبی در آزمایشگاه با چالش های زیادی روبرو است که شاید تاحدی به دلیل دستیابی محدود به نورون های انسانی کاملا دارای عملکرد است.

مطالعه ای جدید نشان داده است که سلول های بنیادی مشتق از قلب خود بیماران می تواند به درمان قلب آسیب دیده آن ها کمک کند.

تا به حال محققین همواره از ارتباط بین کوتاه شدن تلومر و پیری و بیماری صحبت کرده اند و تلاش زیادی نیز در جهت درک فاکتورهای کنترل کننده طول تلومر صورت گرفته است.

محققین سلول های بنیادی عصبی را در بافت های مغزی اپی لپتیک یا صرعی شناسایی کرده اند. این مناطق در خارج از منطقه هایی از مغز قرار دارندکه به طور طبیعی باید وجود داشته باشند.

کشف جزئیات جدید در مورد یک پروتئین کلیدی سلول می تواند منجر به درمان بیماری های تحلیل برنده عصبی مانند پارکینسون، هانتینگتون و آلزایمر کمک کند.