مطالعات ایمنی زیستی گسترده روی ژن درمانی سلول های بنیادی خون ساز، به دنبال جایگزینی پروتئینی است که در بیماری موکوپلی ساکاریدوز یک(MSP I ) تولید نمی شود و تست های بالینی از روش های ژن درمانی مبتنی بر سلول درمانی در بیماران MSP I حمایت می کند.

مهندسین MIT با تجهیز کردن سلول های بنیادی به ژن هایی که موجب تولید فاکتورهای رشد اضافی به وسیله آن ها می شوند، توانایی این سلول ها در بازسازی بافت عروقی(مانند رگ های خونی) را افزایش داده اند.

محققین دریافته اند که آنزیمی به نام اوراسیل-DNA گلیکوزیلاز(UNG) برای تسهیل تکثیر این سلول های B تولید کننده آنتی بادی در پاسخ به عفونت، انتهای کروموزوم های آن ها را حفاظت می کند. آن ها بر این باورند که هدف قرار دادن آین آنزیم ممکن است به درمان نوع خاصی از لنفومای non-Hodgkins کمک کند.

رویای درمان بیماری های قلبی عروقی با استفاده از سلول های بنیادی بزودی یک گام دیگر به واقعیت نزدیک خواهد شد. در حال حاضر محققین در حال تست تکه های قلبی سه بعدی روی مدل های جانور بزرگ جثه هستند.

سازمان غذا و داروی آمریکا(FDA) برای اولین بار مجوزهای لازم برای انتقال سلول های بنیادی جنینی به بیماران دارای مشکل ترومای نخاعی را برای یک کمپانی صادر کرده است. این اولین بار است که بعد از این که اوباما محدودیت های موجود روی مطالعات سلول های بنیادی جنینی را برداشت، از این سلول ها برای درمان استفاده می شود.

یک همکاری بین المللی بین دولت، دانشگاه و صنعت استفاده از RNA را راهی مطمئن برای ساختن و مدیفه کردن سلول های بنیادی پرتوان القایی(iPSCs) مشتق از سلول های بیمار برای کاربردهای بالینی در طب بازساختی، مهندسی بافت و طب شخصی معرفی می کند.

محقین پزشکی Northwestern مسیر جدیدی را در مغز کشف کرده اند که می توان با کاهش آن افسردگی را کاهش داد. این مسیر، هدف جدید و امیدوار کننده ای را برای طراحی دارو برای بیمارانی که به داروهای ضد افسردگی موجود پاسخ نمی دهند، ارائه می دهد.

پوست بزرگ ترین اندام در پستانداران است و عملکردهای متعددی را بر عهده دارد. پوست این عملکرد را مدیون انواع سلول های مختلف با عملکردهای متنوع و هویت های مولکولی متفاوت است که به صورت هماهنگ عمل می کنند. با این حال هنوز مشخص نیست که چگونه این جمعیت های سلولی مختلف در نقاط مختلف پوست بوجود می آیند و چگونه آن ها از یکدیگر متمایز می شوند.

رادیکال های آزاد را دلیل بسیاری بیماری های انسانی و فرایند پیری می دانند و امروزه مکمل های آنتی اکسیدان یا ضد رادیکال آزاد فراوانی را در فروشگاه می توان مشاهده کرد. اما شواهد زیادی نیز وجود دارد که این آنتی اکسیدان ها همیشه موفقیت آمیز نیستند.

افرادی که دچار آسیب های نخاعی می شوند دچار مشکلاتی از جمله فلجی و بی حسی می شوند که برخی از این مشکلات به دلیل فقدان نوروترانسمیتر گابا در طناب نخاعی آسیب دیده است. مطالعه ای جدید در موش نشان داده است که استفاده از سلول های بنیادی جنینی انسانی می تواند این مشکلات را کاهش دهد.

محققین مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا مسیر مولکولی را شناسایی کرده اند که احتباس و آزادسازی سلول های بنیادی مغز را کنترل می کند. این کشف دیدگاه های جدیدی را در مورد تکوین عصبی طبیعی و غیر طبیعی ارائه می دهد و می تواند در نهایت به درمان های بازساختی بیماری ها یا آسیب های عصبی کمک کند.

سال هاست که محققین به دنبال استفاده از سلول های بنیادی برای درمانی بیماری های مختلف از جمله استئوپورز یا پوکی استخوان هستند. یکی از چالش های همیشگی مشاهده و مونیتور کردن تغییرات سلول های بنیادی طی فرایندهای درمانی بوده است.

محققین از کشف درمانی می گویند که بنا به ادعای آن ها می تواند به درد و رنج بیماران دیابتی و نیاز روزانه آن ها به تزریق انسولین پایان دهد.

ورزشکاران، افراد پیر و آن هایی که به بیماری های عضلانی تحلیل برنده مبتلا هستند، می توانند از مزایای ترمیم عضلانی تسریع شده استفاده کنند.

بحث در مورد تحقیقات سلول های بنیادی از دیدگاه های مختلف مذهبی، اخلاقی و معنوی بالا گرفته است و عده ای از محققین و مسئولین به دنبال متوقف کردن و یا وتو کردن قوانین مرتبط با این زمینه هستند.