پروتئین OPA1 نقش مهمی در بهینه سازی تبدیل انرژی در میتوکندری ایفا می‌کند، این پروتئین اغلب به عنوان "نیروگاه" که سلول‌های ما را هدایت می‌کند، نیز شناخته می‌شود.

محققان با تجزیه و تحلیل مسیر سیگنالینگ روده و عصب‌های آن و ارتباط آن با مغز، راهی برای درمان بیماری‌های التهابی روده و درمان درد‌های ناشی از اسهال و یبوست یافتند.

بررسی‌های اخیر حاکی از شفاف‌تر شدن مکانیسم‌های مولکولی و تمایزی سلول‌های بنیادی ژله وارتون دارد.

سلول سرطان سینه انسانی، آدنوکارسینوم MDA-MB-231، چسبندگی متاستاتیک مانندی را به کار می‌برد که در یک ماتریکس کلاژن طراحی شده برای تقلید از بافت نرم، مهاجرت کند.

زیست شناسان سلولی در سلول‌های پستانداران وجود یک اندامک جدید ساخته شده از حلقه‌های DNA را شناسایی کردند.

محققان با بررسی پروتئین‌های پوششی ویروس HIV و همچنین با تجزیه و تحلیل نقش آنتی‌بادی‌های خنثی‌کننده، به نتایج امیدوارکننده‌ای در ساخت واکسن علیه بیماری ایدز دست یافتند.

قرار است محققان برای ژن درمانی و انجام مداخلات در مقیاس ژنوم بلند از سیتم CRISPR-Cas3 به عنوان یک خردکننده DNA استفاده کنند.

محققان طی مطالعاتی دریافتند سرطان پوست غیر‌ملانومایی می‌تواند به میزان سرطان پوست ملانومایی خطرناک باشد.

استفاده از سلول‌های بنیادی احتمالا بهترین نتیجه را برای درمان آلوپسی در پی خواهد داشت.

محققان می‌گویند ChatGPT داده‌های جعلی را برای حمایت از فرضیه‌های علمی تولید می‌کند.

محققان نشان دادند که آپتامر DNA می‌تواند کاربرد جدیدی در تنظیم تمایز سلولی داشته باشد.

بیش از 3000 نوع سلول مختلف در پیچیده‌ترین اندام (مغز) فهرست‌بندی شد، این هزاران نوع سلول مغزی می‌تواند در درک بیماری‌ها و شناخت آنها به ما کمک کند.

محققان با مشاهده اثرات مثبت درمانی سلول‌های T گیرنده آنتی‌ژن کایمریک (CAR) در سرطان خون، امیدوارند سلول‌های سنتز شده، در درمان تومورهای جامد نیز موثر باشند.

محققان طی مطالعاتی به بررسی دقیق سیناپس‌های عصبی پرداخته و نقش کیننزین‌های KIF1A را در انتقال وزیکول و پروتئین‌های سلولی به داربست سلولی مهم می‌دانند.

محققان یک اپی‌توپ حیاتی را در گیرنده CD95 شناسایی کرده‌اند که می‌تواند باعث مرگ برنامه‌ریزی شده سلولی شود و ممکن است درمان سرطان را تقویت کند.