تیمی از باستان شناسان موزه برلین، دانشگاه نیویورک و دانشگاه براون در مطالعه ای جدید روی فسیل های چهارپایان نشان دادند که ظرفیت بازسازی خارق العاده سمندرهای مدرن احتمالا یک ویژگی کهن برای مهره داران چهارپای اولیه بوده است که طی تکامل این ویژگی را از دست داده اند.

آستروسایتوماها نوع خاصی از تومورهای مغزی هستند که درمان آن ها مشکل است و به درمان های استاندارد پاسخ نمی دهند. یکی از دلایل این مقاومت می تواند توانایی آن ها در ایجاد شبکه ارتباطی باشد. این مطالعه به وسیله محققین در مرکز جامع سرطان بیمارستان عمومی وین صورت گرفته است.

تیمی از محققین در دانشگاه سان فرانسیسکو سوئیچ مولکولی را در موش شناسایی کرده اند که قادر به تبدیل چربی سفید ناسالم به چربی قهوه ای سالم و سوزاننده انرژی است. داروهایی که این سوئیچ را تحریک کنند می توانند به سرعت چاقی و ریسک فاکتورهای دیابت را در موشی که با رژیم پرچربی تغذیه شده است کاهش دهند.

مطالعه ای در مرکز سرطان دانشگاه کلرادو نشان می دهد که پروتئین سیتوکراتین5 یا CK5 که مارکری برای پیش آگهی ضعیف سرطان سینه است، می تواند سرطان های تخمدان مقاوم به شیمی درمانی سیس پلاتین را نیز نشان دهد.

بیش از 25 میلیون نفر در سراسر دنیا از نارسایی های قلبی رنج می برند و در حال حاضر در ایالات متحده بیش از 4000 بیمار در انتظار پیوند قلب هستند. اما کمبود اهداکننده و رد پیوندهای آلوگرافت محدودیت هایی را برای این پیوندها ایجاد کرده است. به عنوان یک جایگزین تئوریک برای آلوپیوندها، محققین میوکاردیوم های زیست مصنوع مشتق از بیماران را پیشنهاد می کنند.

اختلالات دو قطبی یک اختلال پیچیده روانی عصبی است که به وسیله دوره های متناوب سرخوشی و افسردگی مشخص می شود و متاسفانه درمانی ندارد و 15درصد چنین بیمارانی مرتکب خودکشی می شوند. به همین دلیل سازمان سلامت جهانی این بیماری را در رأس اختلالاتی قرار داده است که مرگ و میر در آن ها زیاد است.

در موش، سلول های بنیادی عصبی اولیه وابسته به فاکتور مهاری لوکمیا(LIF) پتانسیل نورون زایی بالاتری در مقایسه با سلول های بنیادی عصبی وابسته به bFGF نشان داده اند. بنابراین سلول های بنیادی عصبی اولیه قابل تکثیر، برای مطالعات تحقیقاتی و ایجاد استراتژی های درمانی برای بیماری های نورولوژیک مورد نیاز هستند.

به نظر می رسد که یک ژل چسبنده و غنی از پروتئین که بوسیله محققین در جان هاپکینز طراحی شده است می تواند به سلول های بنیادی کمک کند که در در قلب رت ها باقی بمانند و متابولیسم آن ها را بعد از پیوند بهتر کرده و بدین طریق عملکرد قلبی که دچار حمله شده است را بهبود ببخشند. یافته های این مطالعه راهی را برای درمان قلب انسان بعد از حمله قلبی ارائه می دهد.

مهندسین MIT نانوذره های پروتئینی مغناطیسی را طراحی کرده اند که می توانند برای ردیابی سلول ها و یا مونیتورکردن برهمکنش های درون سلول ها مورد استفاده قرار گرفته اند. این نانوذره ها ورژن تقویت شده از یک پروتئین مغناطیسی ضعیف و طبیعی به نام فریتین هستند.

مطالعه ای جدید ژنی به نام TLE6 را شناسایی کرده است که موتاسیون آن می تواند مسئول کشندگی جنینی انسان در مراحل اولیه تکوین باشد.

آناتومی و ترکیب منحصر بفرد پریودنتیوم، بازسازی و بهبود بافت پریودنتال را امری مشکل و پیچیده می کند. بازسازی پریودنتال می تواند مراحل حیاتی ترمیم زخم همراه با تکوین پریودنتال را به منظور احیای بافت از دست رفته شبیه سازی کند.

بر مبنای مطالعه ای که پیش از این صورت گرفته بود و طی آن بازبرنامه ریزی نورون ها در مغز جانوران زنده مورد تایید قرار گرفته بود، محققین در انستیتو سلول های بنیادی هاروراد نشان دادند که شبکه های ارتباطی بین نورون های بازبرنامه ریزی شده و سلول های مجاورشان می تواند تغییر یابد.

پس از شناسایی سلول های بنیادی و پر رنگ شدن نقشی که این سلول ها می توانند در زمینه درمانی و طب بازساختی ایفا کنند، محققین بسیاری به این زمینه تحقیقاتی روی آورده اند و دستاوردهایی داشته اند که اغلب این نوآوری ها در آمریکا و اروپا صورت گرفته است.

به نظر می رسد محققین در حال حاضر با استفاده از پرینت سه بعدی دست به طراحی و ساخت هر بافت و اندام پیچیده ای در بدن می زنند که شامل قلب بیوفیشیال، پروتزها و حتی دنده و جناغ مصنوعی بوده است. با تمام این تحولات و بسیاری از یافته هایی که در راه است، این که پرینت سه بعدی بخش بزرگی از آینده پزشکی را در بر بگیرد دور از انتظار نیست.

مطالعه ای جدید در انستیتو کارولینسکا سوئد نشان می دهد که سلول های عضلات قلبی جدید در موش عمدتا بلافاصله بعد از تولد شکل می گیرند. بعد از دوره نوزادی شماری از سلول های عضلانی قلب تغییر نمی کنند و رشد قلبی همانند قلب انسان، تنها به وسیله افزایش اندازه سلولی اتفاق می افتد.