اگرچه همه سلول ها در کلونی سلول های خونی مشابه به نظر می رسند اما ممکن است آن ها عملکردهای مختلفی داشته باشند. ابزارهایی که می توانند هر سلول بنیادی را درون یک چنین جمعیت سلولی مورد ردیابی و آنالیز قرار دهند می توانند به درک بهتر چگونگی عملکرد سیستم خونی کمک کنند و برای مطالعات سرطانی کمک کننده باشند.

تزریق یک مولکول میکروRNA به نام MiR-133a همراه با سلول های بنیادی ممکن است آپوپتوز اولیه سلول های بنیادی را کاهش دهد.

تسریع فاز یک تقسیم سلولی، سلول های بنیادی خونی انسان را قوی تر می سازد. برای اولین بار محققین در دانشگاه فنی Dresden مکانیسم جدیدی را کشف کرده اند که به موجب آن طول فاز یک چرخه سلولی دارای اثر دراماتیکی روی تناسب سلول های بنیادی خونی انسان دارد.

اگرچه پیوند سلول های بنیادی خونی که آن را پیوند مغز استخوان نیز می نامند جان بسیاری از افراد را نجات داده است، اما ژن هایی که تعداد و عملکرد سلول های بنیادی خونی را کنترل می کنند به خوبی شناخته نشده است. در مطالعه ای که در ژوئن منتشر شده است آزمایشگاه هومان اعلایی و گریگور آدامز ژن هایی جدیدی را کشف کرده است که روی تکوین و حفظ سلول های بنیادی خونی اثر می گذارد.

از سال 2006 محققین در تولید سلول های بنیادی پرتوان القایی(iPSCs) از سلول های تمایز یافته بالغ موفق بوده اند و این سلول ها کاربردهای بالینی زیادی به ویژه در طب ترمیمی داشته اند اما این فرایند هنوز کامل و کارامد نیست.

سلول های بنیادی پرتوان القایی می توانند کلیدی برای پزشکی خصوصی در آینده ای نزدیک باشند و محققین در مرکز پزشکی قلب و عروق استنفورد از این سلول های بنیادی برای سلول های قلبی مختص بیمار استفاده کرده اند.

کشت های ارگانوئید می تواند از بافت توموری ایجاد شوند و برای غربالگری دارویی مورد استفاده قرار گیرند.

دیابت نوع دو با عملکرد ناقص سلول های بتا که رفته رفته افزایش پیدا می کند و منجر به ناکارآمدی آن ها می شود مشخص می شود و این ویژگی های منجر به نقص انسولینی می شود.

محققین در مرکز تحقیقات سلول های بنیادی و طب ترمیمی UCLA یک گام به مهندسی یک ابزار که می تواند سیستم ایمنی را برای مبارزه با HIV مسلح کند نزدیک شده اند. این تکنیک جدید ظرفیت ترمیمی سلول های بنیادی را برای تولید یک پاسخ ایمنی به ویروس کنترل می کند.

محققین دانشگاه میشیگان انواع خاص سلول های بنیادی از نانولوله های میکروسکوپی و نخ مانند استفاده می کنند تا با سلول های مجاور ارتباط برقرار می کنند تا بتوانند سیگنال هایی را بفرستند.

توانایی رشد کنترل نشده سرطان را اغلب به سلول های بنیادی سرطانی نسبت می دهند که کسری کوچک از سلول های سرطانی هستند که توانایی رشد و تکثیر بی نهایت دارد. این که چگونه سلول های بنیادی سرطانی این ویژگی را حفظ می کند امری نامشخص است.

مشخص شده است که سلول های مایع آمنیوتیکی مشتق از سنتز آمنیونی سه ماهه دوم منبعی از سلول های بنیادی مزانشیمی هستند که می توانند بر محدودیت های تکثیری، زیست سازگاری بافتی، تومورزای و بحث های اخلاقی مربوط بر استفاده از سلول های بنیادی جنینی، خون بند ناف، بند ناف، مغز استخوان و سلول های بنیادی پرتوان غلبه کنند.

آسیب اعصاب محیطی اغلب به دلیل تروما یا جراحی اتفاق می افتد و می تواند منجر به ناتوانی های قابل ملاحظه ای شود. ترمیم این اعصاب محیطی می تواند به طور موثری با استفاده از گرافت های عصبی اوتولوگ صورت گیرد اما این روش ممکن است اعصاب دارای عملکرد را قربانی کند و منجر به از دست رفتن حس در بخشی از بدن شود.

کاربردهای بالینی سلول های بنیادی/استرومایی مزانشیمی(MSCs) به طور گسترده ای در حال انجام است. در این مطالعه، محققین در دانشگاه Kobe ژاپن در دسترس بودن واحدهای خون بند ناف اهداشده تازه که به دلیل حجم کمی که دارند قابل ذخیره سازی در سیستم بانکی نیستند را مورد ارزیابی قرار داده اند.

رییس انجمن کشت سلول و بافت گیاهی ایران، جایگاه کشور در زمینه تولیدات علمی حوزه سلولی به ویژه سلولهای بنیادی را مناسب توصیف کرد و تعمیق و توسعه پژوهش ها و ثبت پتنت را از ملزومات این حوزه برشمرد.